Κατηγοριοποίηση και πληροφορίες για τις ποικιλίες ελιάς.
Ανάλογα με την κύρια χρήση του καρπού τους, οι διάφορες ποικιλίες ελιάς χωρίζονται σε:
- ελαιοποιήσιμες (παραγωγή λαδιού)
- επιτραπέζιες ή βρώσιμες (κατανάλωση καρπού-φαγητό)
- διπλής χρήσης (για κατανάλωση αλλά και για παραγωγή λαδιού)
Ανάλογα με το μέσο βάρος του καρπούς, αυτές χωρίζονται σε:
- Μικρόκαρπες ποικιλίες (< 2,6 γραμμάρια)
- Μεσόκαρπες ποικιλίες (2,7-4,2 γραμμάρια)
- Μεγαλόκαρπες ή αδρόκαρπες ποικιλίες (> 4,3 γραμμάρια)
Γενικότερα, οι ποικιλίες ελιάς μπορεί να διαφέρουν μεταξύ τους ως προς τα παρακάτω χαρακτηριστικά:
1. Μέγεθος δένδρου (ποικιλίες με μικρή, μέση ή ζωηρή βλάστηση).
2. Τρόπος ανάπτυξης βλαστών (ορθόκλαδες ή πλαγιόκλαδες ποικιλίες).
3. Μορφολογία φύλλων (διαφορετικό χρώμα, μήκος και πλάτος ελάσματος).
4. Μορφολογία ταξιανθιών (μήκος, αριθμός ανθέων, ποσοστό τέλειων ανθέων) και βιολογία άνθισης (χρόνος, διάρκεια, ασυμβίβαστο).
5. Μορφολογία καρπών (σχήμα, μέγεθος, βάρος, παρουσία μαστοειδούς απόφυσης, σχέση σάρκας:πυρήνα, σχήμα και μέγεθος πυρήνα, αριθμός γλυφών, περιεκτικότητα σε σάκχαρα, ελαιοπεριεκτικότητα).
6. Οικολογικές απαιτήσεις, π.χ. ανάγκες σε θερμοκρασίες < 16 0C (εαρινοποίηση) για τη διαφοροποίηση των οφθαλμών (ποικιλίες με μεγάλες, μέτριες ή μικρές ... απαιτήσεις).
7. Καρπική περίοδος (πρώιμες, μέσης εποχής, όψιμες ποικιλίες).
8. Χρήση καρπών (ποικιλίες ελαιοποιήσιμες, επιτραπέζιες ή διπλής χρήσης).
9. Αντοχή σε εχθρούς και ασθένειες (ευπαθείς, ανθεκτικές ποικιλίες).
10. Αντοχή σε αβιοτικές καταπονήσεις (παγετός, ξηρασία, αλατότητα).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου